əvvəl — z. <ər.> 1. İlk dəfə, birinci dəfə. <Dərviş:> Ruqiyyə əvvəl babasına yaxın düşə bilmirdi. A. D.. 2. İs. mənasında. Başlanğıc, ibtida. İşin əvvəli çətindir. Kitabın əvvəli. Əsrimizin əvvəli. // Qoş. mənasında. Qabaq. İnqilabdan əvvəl.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əvvəlcə — z. 1. Qabaqca, ilk öncə, daha əvvəl. Əvvəlcə sədr iclası açdı, sonra məruzəçiyə söz verdi. – <Eldar> əvvəlcə nədənsə yenə bu söhbəti sabaha qoymaq istədi. M. Rz.. // Daha əvvəl, birinci iş olaraq. Köhnə ağacı əvvəlcə dibindən kəsdilər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qavağala — (Başkeçid) qabaqca, əvvəlcə. – Qavağala Kamıl gəldi, sonra Əx’bər gəlif çıxdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dərpiş — f. qabaqca, əvvəlcə, öncə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
atıb-tutmaq — f. 1. Bir şeyi əlləri ilə yuxarıya atmaq və yerə düşərkən tutmaq. Paltarlarımızı tamam çıxarıb adama bir fitə tutardıq və sonra on on beş girvənkə gələn ağac milləri atıb tutardıq, oynadardıq. Günümüz elə zorxanada keçərdi. Ç.. // Sevgi və hörmət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bayaq — z. Bir az bundan əvvəl, qabaqca. <Qaraca qız:> Mən bayaq çəpərin arasından güllü bağçaya baxırdım, sən də kitab oxuyurdun. S. S. A.. Əsəd sıçrayıb bir daşın dalında gizlənərək, bayaq gördüyü yerə baxmağa başladı. B. T.. <Musa kişi:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beh — is. <ər.> Bütün təəhhüdün, ya sifarişin yerinə yetirilməsini təmin etmək üçün işi icra edən şəxsə qabaqca verilən pul. Beh almaq. Beh vermək. Behi qaytarmaq (sövdəni pozmaq, dəbbələmək). – Faytonçu Mürsələ, üç yoldaş hər birimiz, bir manat… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəradər — is. <fars.> Qardaş. Bəradərim Cəmil ilə məsləhəti bu yerə qoyduq ki, qabaqca o getsin. C. M.. // Dostcasına müraciət. <Nəcəf bəy:> Bəradərim Nəcəf! Kağız yazıb, Cavadnan göndərmişdin, gəldi vüsul oldu, oxuyub məzmunundan xəbərdar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dalınca — z. 1. Ardınca, arxasınca, izincə; izləyərək, təqib edərək. Bir birinin dalınca getmək. Dalımca gəl. – Kərbəlayı Cəfər əmi qabaqca və Xudayar onun dalınca gedib girdilər bir xırda qaranlıq hücrəyə. C. M.. Ülkərin dalınca Aygün də qalxdı; Əmirxan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti